Norveç Fiyordu

Özellikleri

Viking’lerin bineği olan ve onlar tarafından at dövüşü sporu için kullanılan Fjord atının kökeni batı Norveç’tir. O zamandan beri batı Almanya da dahil olmak üzere İskandinavya boyunca dağılmışlardır ve Danimarka’da, özellikle Jutland’de çok popülerlerdir. Jutland’e bu yüzyılın başlarında tarım işlerinde kullanılmak üzere ithal edilmiştir. “Primitif” bir türdür ve oldukça geniş mezomorfik tipte olan bu atın karakteristik bir boz rengi, sırtında uzun bir çizgi ve ayaklarında zebra desenleri vardır. Hem yelesi hem de kuyruğu ortada siyah, dışlara doğru gümüş rengi kıllardan oluşur, dik dururlar ve karakteristik bir hilal şeklindedirler. Kafaları küçük, profilden düz ya da hafif eğimlidir, çıkık çeneleri dikkati çeker, geniş alınları vardır, küçük kulakları, birbirinden ayrı, geniş, duygu dolu gözleri ve belirgin burun delikleri vardır. Boyunları kısa ve kaslı olup yukarı doğru kalkık yeleleri vardır; omuz başları alçaktır, sırtları çok uzun olmayıp çoğunlukla hafif alçak seyreder, eğimli sağrıları uzun bir kuyrukla sonlanır. Derin bir göğse sahip olan Fiyordların omuzları eğimli ve kaslıdır. Bacakları sağlam ve kaslıdır, geniş eklemleri, belirgin tendonları vardır, topuklarının arkasında hafif tüyler vardır, bilekleri uzundur. Fiyordlar çok güçlü atlardır, ayakları yere sağlam basar, güçlü bacakları ve iyi ayakları vardır. 132 – 144 cm cidago yüksekliğine sahip olan fiyordlar, yorulmaksızın çalışabilirler ve traktör kullanımının imkansız olduğu dağlık arazilerde tarım işleri için kullanılırlar. Koşum takmada ya da yük atı olarak kullanılırken de iyi performans gösterirler.