Yazan : Nini Schultz
Çeviren : Köksal Gürkan
1987 ilkbaharının başlarında bir petshop’tan iki adet 13 cm (5″) uaru aldım. Eşsiz görünümleri yüzünden Uaru’laradn çok etkilendim. Çok büyük güzel kırmızı gözleri ve çikolata kahve gövdeleri üzerinde simsiyah üçgeni vardı. Ayrıca daha önce bu türü hiç beslememiştim ve yeni, zorlu bir tür üretme deneyimi arayışındaydım.
Onları alıp eve götürdüm ve 280 litrelik, güçlü filtreye sahip karma tankıma koydum. Birkaç hafta boyunca onları çok sıkı biçimde besledim ve düzenli su değişimi yaptım. Uarularım birbirine ilgi göstermedim, ondan dolayı iki Uaru daha aldım.
Sonbaharın başlarında, Uarular boy olarak yaklaşık 20 cm (8″) erişecek kadar büyümüşlerdi. Onları çeşitli donmuş yemler, dana yüreği, solucanlar, büyük marul yaprakları, DoroGreen, su mercimeği, java moss ve maydonoz ile forma soktum. Onları her gün bir çok kere sıkı yemledim. Balıkların ikisi düzenli olarak birlikte yüzmeye başladı. Sonunda karma tankta yumurta dizdiler, ama kısa süre içinde kendi yumurtalarını yediler. Sonra tankın çeşitli yerlerine beş veya altı günde bir yumurta dizmeye başladılar. Yumurtladıkları her sefer kısa sürede kendi yumurtalarını yediler.
Balıkları 470 litrelik karma tanka aktardım. Kısa sürede tüm yumurtlayacak normal cichlid davranışlarını sergilemeye başladılar. Dişi dikkatlice düz bir taşın üzerini temizledi ve çevresindeki kumda çukur oluşturdu. Yumurtalar düz taşın üzerine dizildi ve hem dişi hem de erkek taşın etrafındaki alanı korumaya aldı. Her ne kadar çiftin baskın bireyi dişi gibi görünse de, erkeğin iki gün içinde yumurtaları yemesine izin verdi.
Çiftin yumurtalarını yemelerinin sebebinin karma tankta olmaları olabileceğini düşündüm. Yumurtaları yapay bir şekilde çıkarmaya karar verdim. Sonraki sefer yumurta dizdiklerinde taşı yumurtalarla birlikte başka bir tanka aldım. Yumurtalar açıldı ama yavrular ölmeye başladı. Yavruları yeni açılmış artemia ile besliyordum ve yavrular için çok büyük olduğunda yiyemediler ve öldüler diye düşünüyorum.
Uarular 29 Kasım’da tekrar yumurta dizdiler. 30 Kasım’da kayayı yumurtalarla birlikte dikkalice 40 litrelik tanka ayırdım. Tank eski (oturmuş) suyla doluydu ve bir çay kaşığı Acriflavine eklemiştim. Taşı tankın yan camına dikey olarak yerleştirdim ve havataşıyla sirkülasyon sağladım.
Tankta yavrular filtreleme sistemi yüzünden ölmesin diye sünger filtre kullandım. 2 Aralık’ta
yumurtalar kıpırdanmaya başladı. 3 Aralık’ta yavrular kayadan ayrıldı ve tankın çeşitli yerlerinde kümeler oluşturdular. 8 Aralık’ta serbest yüzmeye geçmişlerdi. Bu aşamada onları toz yumurta ile günde dört kere beslemeye başladım. Beş günlük toz yumurta ile beslemeden sonra yavruları yeni çıkmış artemia ile beslemeye başladım.
Sonunda başarılı bir yumurtlama sonrası 96 yavru Uaru’ya sahiptim! Yavrular aşırı hızlı büyüdüler. Yavruların hiçbiri ölmedi. İki hafta sonra yavruları 80 litrelik tanka taşıdım. Üç hafta sonra 160 litrelik tanka yerleştirdim. Yavruların üçü normal bir gelişim göstermedi ve sonunda çıkarıldı.
Şunu mutlaka not etmek gerekir ki yavru çıkarma ve büyütme sürecinde en az haftada iki kere %20 su değişimi yaptım. Uaruların etkin bir sindirim sistemi olmadığını ve düzenli su değişiminin onları sağlık kalması ve hızlı büyümeleri için gerekli olduğunu düşünüyorum. Yavrular 10 haftalık olduklarında çoktan 5 cm (2″) üzerinde bir boya erişmişlerdi. Anaçlarıyla en ufak bir benzerlikleri yoktu. Vücutlarının tamamnında keskin bir kontast oluşturan siyah ve beyaz lekeler vardı.
Yürekten inanıyorum ki bir çok açıdan Uarular Discuslarla büyük benzerliklere sahiptir:
1. Yuvarlak ve sıkıştırılmış vücutları var.
2. Hastalıklara, özellikle beyaz beneğe, karşı duyarlılar.
3. 28-30 derece ısı istiyorlar.
4. Diğer türlere karşı agresif değiller.
5. Gençken veya üreme koşulları ideal olmadığında kendi yumurtalarını yeme eğilimindeler.
6. Eğer yavruları yapay yolla çıkartılırsa, yaşama oranı yumurta tozu ile beslenme durumunda belirgin şekilde artıyor.
Yapay yöntemi kullanarak, başarılı şekilde çok sayıda yavru yetiştirdim. Bununla birlikte, yumurtaları ayırmadığım takdirde üreyen çiftim hala kendi yumurtalarını yiyorlar. Şunu da keşfettim ki eğer tankın ışığını hep açık bırakırsam en azından üç gün boyunca yumurtalarını yemiyorlar.
Su değerlerim pH 7.2 ve sertlik 120 ppm şeklindeydi. Mantıklı bir çıkarımla Uarular, tıpkı discuslar gibi, hafif asidik sularda çok daha başarılı olarak ürüyorlar. Belki alkali sularda yetiştirilen Uarular alkali sularda başarılı olarak üreyebilir.
