Yazar: JIM WHİTE
Benim için Tropheus Moori üretimi diğer başarısızlığa göre (özellikle Chipimbi Red) mutlu bitti. 10 tane 2,5 cm uzunluğundaki Mooriyi 9 Duboisi ile birlikte 1995 yılında özel bir üreticiden aldım ve onları 100 litrelik bir akvaryuma koydum. Bana yavruların kendi üretimi olduğu söylenmişti ancak daha sonra balıkların başka bir kaynaktan satın alındıklarını öğrendim. 1 hafta içerisinde balıklar birer birer ölmeye başladılar. Sonraki iki ay içerisinde ilaçlara 100 dolara yakın para harcadım. Tedavi süreci bittikçe 3-4 günde bir ufak su değişimleri yapıyordum. Tedavinin pek de etkili olduğu söylenemezdi. Bazen 1-2 balığım aynı anda ölüyordu. Hastalanır hastalanmaz onları tedavi tankıma koyuyordum ve en yüksek derecede ilaç veriyordum ve hala bir iyileşme yoktu. Tüm balıklarımı kaybedeceğime karar kılmıştım ancak kalan balıklar iyileştiler.
Sonunda elimde 19 balıktan geriye 5 Moori ve 2 Duboisi kalmıştı. Büyüdüklerinde onları 200 litrelik bir akvaryuma koymaya karar verdim. Tedirgindim çünkü onları yeni bir tanka taşımamın yaratacağı stresin hastalığın tekrarlamasını tetikleyeceğinden korkuyordum. Korktuğum olmadı,onları sebze ağırlıklı yemler,spirulina ve alg yemleri ile günde 2-3 kez yemlemeye devam ettim. Duboisilerin üremeyeceğini anladığımda(ikisi de dişi gibi duruyordu). Moorilerden daha ümitliydim ve birkaç ay sonra erkek Mooriler tipik dans ve titreme hareketleri başladı. 8 aylık periyotta,bir balığın sürekli dövüldüğünü (sanırım erkekti) fark ettim ve onu tanktan ayırmak zorunda kaldım. Bu bnei biraz üzdü çünkü 5 balıktan en büyüğü oydu. 2 farklı kere onu tekrar tanka koymaya çalıştım ancak başarılı olamadım. Her seferinde saldırıya uğruyordu ve sonunda birdaha koymamak üzere ayırdım. Şimdi Paul ve Linda’nın 350 litrelik tankında gayet mutlu.
Mooriler 1 yaşına yaklaştıklarında nihayet ürediler. Kalan 4 orijinal balığın( sonradan Dan Balser’in tankından 3 Moori ekledim) 2 si erkek 2 si dişi gözüküyordu. Her iki dişi de yumurtaları 4 kez tuttu ve tuhaf bir şekilde 4 ünde de hemen hemen aynı günlerde ağızlarına aldılar. Ayda bir yumurtaları tutuyorlardı ancak çoğumuzun bildiği gibi bu sonuç anlamına gelmiyordu.
2 Dişiden ufak olanı daha üretkendi. İlk seferinde 3,sonra iki sonra 1 yumurta çıkardı ancak herseferinde 1 yumurta hayatta kalabilmeyi başardı. Bana Moorinin yavrulara karşı Duboisi den daha fazla tehlikeli olduğu söylenmişti fakat böyle bir durumla karşılaşmadım. 3 yavru muhtemelen yetişkinler tankta gezinirken ölmüştü. Fakat bu diğer seferinde balıkları kusturmam için yeterli oldu. Biraz heyecanlıydım çünkü Tropheusları kusturmanın zor olduğunu,dşinin yumurtaları bırakmak istemeyeceğini duymuştum. Kusturduğumda tam tersi bir durum oluştu. Yakalar yakalamaz yavruları ağın içine kustu ve çırpınmaya başladı. 6 yavru çıkardı ve şans eseri hiçbiri yaralanmadı.
4. seferde her iki dişi de yavru tuttu. Büyük olan dişi 3 seferde de yavru verememişti ama bu seferde 5 yavru verdi ve yavruların hepsi sağlıklıydı. İki gün sonra şansımı yine denemeye karar verdim ve ufak dişiyi kusturdum. Yine yavruları ağa kustu. Bu seferde 8 yavru aldım ancak 1 tanesi ağda öldü. Böylece bir daha kusturmamaya karar verdim. Tanka daha çok saklanma yeri oluşturdum.
Sonuçta,Tropheuslarla olan ilk tecrübem biraz çetindi ancak bunun benim öğrenmemi sağladığını hissediyorum. Ve bu tecrübeler beni Tropheusun diğer varyetelerini denememi engellemeyecek. Şimdi Moorinin diğer iki çeşidine (Kaiser ve Bulu Point) ve Duboisi Maswaların gençlerine sahibim. Onları Tanganyikanın en ilginç balıkları olarak görüyorum.
KAYNAK:http://members.aol.com/pvasfish/articles/chimb.htm
ÇEVİRİ:Mehmet Ağırnaslıgil
