HAYTAP ‘ın açmış olduğu ve iki yıl süren davada Ankara 7. İdare mahkemesi Meyvanın bulunduğu demir kafesliortamından tahliyesine , karar verdi. Bir diğer değişle bakanlığın tahliye edilmeme kararını İPTAL etti. Yıllardan beri anlattığımız bir mücadelemiz gerek hukuki zeminde gerekse bilirkişi raporuyla yerinde yapılan keşifle de teyit edilmiş oldu.
Meyvan kendisi söyleyemedi belki ama hukuk ve bilim insanları onun adına konuştu :
Meyvan’ın yeri tek başına yaşadığı o dar demir kafes değil , veteriner hizmetlerinin de verildiği , üniversite kontrolü altındaki Bursa Karacabey Ayı Rehabilitasyon Merkezi…
Meyvan artık bize Martin Luther’in dediği gibi sesleniyor sanki ;
” At the end we will not remember our enemies , but the silence of our friends ”
( Sona geldiğimizde hatırlayacağımız düşmanlarımız olmayacak. İlerde hatırlayacağımız , sadece ve sadece bu mücadele boyunca sessiz kalan dostlarımız olacak !.. )
Bundan sonra ne olacak ?
Bakanlık ve Haykod idare mahkemesinin bu kararını temyiz etti. Dosya Danıştay’a gitti.
Geçtiğimiz 22 yıl içinde Meyvanın kafesinin yanına tek bir ağaç bile dikilmedi. 22 yılda doğru düzgün bir ağaca bile yasalanamadı , tırmanamadı.İyileştirme denilen çalışmalar son iki üç yıl içinde kamuoyu baskısı nedeniyle yapılmaya çalışıldı ama hiçbir zaman Meyvanın barındığı yer yukarıdaki Karacabey görüntüleri gibi olamadı.
Bu arada kötü haber de çabuk ulaştı. Öğrendiğimize göre Meyvan yaşadığı ortamın kötü olmasından ve bakım eksikliğinden dolayı iyice zayıf düşmüş durumda. Hatta Meyvan’da artık bir tümör oluşmuş durumda ve 2013 yılının kışını bile çıkartması zor gözüküyor. Çünkü tek başına 22 yıldır yaşadığı izole yaşam , gereki bakımların yapılmaması , doğal türüne aykırı bir şekilde hayvana kola içerilmesi , köpek barınağında bilgisiz kişilerin elinde kalması daha en az on yıl yaşaması gereken zavallı Meyvan’ı artık bitap düşürdü. Büyük olasılıkla önümüzdeki yıllarda Meyvan aramızda olmayacak ve hiçbir zaman Karacabey’deki arkadaşlarını göremeyecek. Tümör vücudunda çok hızlı ilerliyor ve verdiğmiz mücadele için biliyoruz ki o buz gibi Ankara ayazından bizlere demir kafesinin ardında teşekkür ediyor.
Davayı kazandık ama maalesef ölüme giden yolu engellememiz artık mümmkün değil.
Tüm bu çabalar mücadele başlamadan en azından beş yıl önce ikna olabilseydi en azdından ömrünün son beş yılını ormanlık alanda , yemyeşil çayırlar üzerinde arkadaşları ile birlikte mutlu bir şekilde olacaktı.
Kusura bakma Meyvan , elimizden ancak bu kadarı geldi.14/12/2012
Hürriyet gazetesi 19/12/2012 tarihli haberi
