TC
İSTANBUL
4. SULH HUKUK MAHKEMESİ
ESAS NO : 2000/659
KARAR NO : 2001/586
HAKİM : NURHAN EROL 23813
KATİP : Günay Varol Beyazıt
DAVACI : MPD
VEKİLİ : Av. …
Bahariye Cad. Adliye Palas Apt. No:72 Kat:2 D.4 KADIKÖY/İST.
DAVALI : T B K
Gürcü Kızı Yokuşu Marmara sitesi sultan Apt. B Blok D.11
ORTAKÖY/İST
VEKİLİ : Av. …
DAVA : Kat Mülkiyeti
DAVA TARİHİ : 13.06.2000
KARAR TARİHİ : 07.06.2001
Davacı tarafından davalı aleyhine açılan davanın yapılan açık duruşması sonunda:
DAVACININ İDDİASI : Davacı vekili tarafından verilen dava dilekçesinde; müvekkilinin Gürcü kızı Yokuşu Marmara Sitesi Saltan Apartmanı Ortaköy İstanbul adresindeki ana gayrimenkulun B. Blok’daki 8-9 nolu bağımsız bölümünde kiracı sıfatıyla ikamet ettiğini, ana gayrimenkulun 11 nolu bağımsız bölümünde oturan davalı Tuana Birol Karavil’in bağımsız bölümünde evcil hayvan beslediğini, bu durumdan rahatsız olan davacının davalıya 6.4.2000 tarihinde ihtarname çektiğini ve nedenleri açıklanarak davalının evcil hayvan beslemek gibi tedirgin ve rahatsız edici davranışlarına son vermesi için uyarılarak cezalandırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
DAVALININ SAVUNMASI : Davalı vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde, davacı tarafın haksız, samimiyetsiz ve kötü niyetli olduğunu davayı kabul etmediğini beyan etmiştir.
DELİLLER VE GEREKÇE : Dava Ortaköy Gürcü kızı Yokuşu Marmara Sitesi Sultan Apartmanı B Blok 11. no’lu dairesindeki davalının barındırdığı köpeğin, davacıyı rahatsız ettiği iddiası ile açılmıştır. Dava öncesi çekilen ihtarlarda ise davacının evcil hayvanlar yüzünden korkarak bağımsız bölüme girip çıktığı belirtilmiştir. Davalı yan savunmalarında davaya konu köpeğin çok küçük ve sakat olduğunu davacıya bir rahatsızlık verecek durumda olmadığını savunmuştur.
Veterinerler Odasından davaya konu köpeğin cinsine göre özellikleri ile ilgili bilgi istenmiş, yine resmi bilirkişi listesinden seçilen bilirkişi Veteriner’le birlikte mahalline gidilerek hem yaşanan ortam hem de köpek ve köpeğin bu ortamdaki davranışları gözlenmiştir.
Gözlendiğine göre;
Keşif yapılan bina çift daireli, yüksek katlı bir bina olup asansörlüdür. Taraflar binanın üst katlarında oturmaktadır. Davacı kendi bulunduğu katın iki dairesini birleştirerek tam katı bir daire şeklinde kullanmaktadır.
Köpeğin bulunduğu daire, davacının tam katta bulunan dairesinin üst katındaki iki daireden, bina girişine göre sol taraftaki dairedir. Yaşam alanlarına göre davacının yatak odası ve salonunun oturma grubu, köpeğin yaşadığı dairenin altında değildir. Zaten davacının iddiası ortak mahallerde köpekten korktuğu şeklindedir.
İncelenen ortak mahaller binanın kapısı asansörü ve merdivenleridir. Normal olan asansörlü lüks bir sitede üst katlarda oturan iki tarafın da asansörü kullanmalarıdır. Davalı , savunmalarında köpeğinin sakatlığı nedeniyle kucakta aşağıya indirdiğini davacı ile köpeğin asansör nedeniyle karşılaşmadığını ileri sürmüştür. Bu savunma gerek binanın konumu gerekse köpeğin yapısı ve bilirkişi raporuna göre yerinde görülmüştür.
Dava konusu köpek gözlendiğinde; yerde rahat yürüyemediği, kanepelere kendi başına çıkamadığı, hareketi için sahibine bağımlı olduğu görülmüştür. Köpeğin eğitimli olup saldırgan olmadığı, eve giren keşif heyetine hiç ses çıkarmayıp havlamamasından hatta ürkmesinden anlaşılmıştır. Köpeğin cinsi de çok küçük olup korku verecek gibi değildir. Ayrıca küçük bir çocukla birlikte yaşamaktadır.
Bilirkişi raporunda köpeğin 5 kg civarında olduğu, iyi eğitildiği, saldırgan olmadığı, kalça ekleminin doğuştan sakatlığı nedeniyle zor yürüdüğü, binada herhangi bir şekilde apartman sakinlerini rahatsız edici bir davranış, pislik ve kokuya neden olmadığı bildirilmiştir.
Zamanımızda özellikle İstanbul gibi metropol kentinde insanların, özellikle yaşlı ve çocukların doğadan uzak kapalı ve gürültülü insan ilişkilerinin çok sınırlı olduğu bir ortamda yaşamaları evcil hayvanlarla ilişki kurmaları gibi bir ihtiyacı doğurmuştur. Hatta bu ihtiyaç doktorlar tarafından da doğrulanmaktadır. Bu ilişki insanlar için yararlı ve önemli bir ihtiyaçtır. Kesin ve şekli kurallarla insanları bundan yasaklamak, Anayasa’ya ve Hayvan Hakları sözleşmesine, kişinin kendi konutunun içinde dilediği şekilde yaşama hürriyetine aykırıdır. Elbette toplu yaşam alanları da olan apartmanlarda evcil hayvan beslerken komşularını rahat ve huzuruna zarar vermemeye özen gösterilmelidir.
Davada bu hususlarda tüm incelemeler yapılmış, belgeler Veteriner görüş ve raporları hayvanla ilgili kayıtlar temin edilmiş, yaşanan mekan ve davaya konu köpek gözlemlenmiştir.
Mahkememizce oluşan kanaate göre dava konusu köpeğin, davacıya korku salması mümkün değildir. Katlanılmaz bir rahatsızlık verdiği de ispatlanamamıştır. Zira 5 kg ağırlığında sakatlığı sebebiyle sahibinin kucağında gezebilen bir köpek söz konusudur. Davacı rahatsızlıkla ilgili bir delil ve tanık göstermemiş davasını sadece köpeğin varlığına hasretmiştir.
Son celse davayı takip etmemiştir.
Davalı yan davayı takip etmiş davacının aksine sunduğu belgeler ve veteriner bilirkişi raporu ile savunmalarını ispatlamıştır.
Bu nedenlerle davanın reddine karar vermek gerekmiştir.
HÜKÜM :
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Davanın REDDİNE,
1.160.000 TL. ilam harcının davacıdan tahsiline,
Davacı vekilinin yaptığı masrafların üzerinde bırakılmasına davacıdan tahsili ile davalı vekiline verilmesine,
Davalı vekili için takdir edilen 23.000.000 TL. ücreti vekaletin davacıdan tahsili ile davalı vekiline verilmesine,
Dair davacı vekilinin gıyabında davalı vekilinin yüzüne karşı Yargıtay yolu açık olmak üzere verilen karara açıkça okunup usulen anlatıldı. 7.6.2001
Hakim 23813
