3000′e yakın köpek barındıran Yedikule hayvan barınağı 2001 yılında kuruldu. Toplam alanı 8000 m2 olan merkezin içinde 500 m2 peyzaj ve gezinti alanı da bulunuyor. Toplam 22 kişinin görev yaptığı merkezin gönüllü yöneticiliğini Mimar Meral Olcay yapmaktadır.Fatih Belediyesi Yedikule Hayvan Barınağı gönüllü yöneticisi Meral Olcay barınağı anlatıyor,
Bu barınağın öyküsü nedir?
2000 seneleriydi , park bahçelerdeki görevime gidiyorum (orada kontrol mühendisiyim), trafik sıkıştı. Yolumu değiştirip daha çabuk gidebilirim işime amacıyla sur dibine girdim. Yaşlı bir amca, şu anda barınağın olduğu yerde 20-30 köpeğe kuru ekmek veriyor. Arabamı durdurup ne yaptığını sordum. “Buraya hayvanları atıyorlar ben de ne yapayım, onları böyle besliyorum” dedi. “Amca böyle hayvan beslenir mi? Ben her gün sana yiyecek getiririm, birlikte besleriz” dedim. Her gün evde ailecek boyunlar, ekmekler, paparalar hazırlıyoruz. Sabah işe gitmeden önce saat 7′de geliyorum. Hayvanları besliyoruz, işe gidiyorum. İçim rahat etmiyor, öğle tatilinde yine geliyorum. Akşam bir daha uğruyorum. Bunların hepsini derneklerin de yardımıyla ameliyat ettirdim, kısırlaştırdım, küpelerini taktırdım, aşılarını yaptırdım. Git gide “nasıl olsa bakıyorlar” deyip buraya daha çok köpek bırakmaya başladılar. Belediye de burada bakılıyor diye topladıkları köpekleri buraya bırakmaya başladı. Sayı 300-400′e ulaştı. Baş edemeyeceğim bir hale geldi. O zaman sayın Belediye Başkanımız Mimar Eşref Albayrak ve Başkan Yardımcımız Nurettin Ertemel’e durumu aktardım.
“Güzel bir proje çizeyim, barınağı yapalım sizin gurur duyacağınız bir proje olsun” dedim. Bu sırada sayı artmaya devam ediyor. İş çığırından çıktı. Onlar projeye “tamam” dediler. Hayvanlarla beraber inşaat devam etti ve 2001 senesinde açılışımızı yaptık.Bu dönem ki belediye başkanımız sn Mustafa Demir Beyin de lojistik desteği ile çalışmalarımız devam etmektedir.
YHHD yedikule hayvan dostları dernegi ile belediye işbirliğinin Türkiye de ki en güzel örneğini barınagımızda görebilirsiniz.
Açılışımızı yaptığımız günden bu yana hem barındırdığımız hayvan sayısı, hem de ziyaretçi sayımız artıyor. Cumartesi-Pazar günleri çok kişi bizi ziyarete geliyor. Sadece yakın bölgelerden değil Pendik, Kartal, Halkalı, İzmit, hatta bugün Gaziantep’ten biri geldi. Bu bizim için çok büyük mutluluk.
Ben hayvanları çok seviyorum gelip orada çalışarak size yardımcı olmak istiyorum” diyen hayvanseverler oluyor mu?
Bu şekilde pek çok kişi geliyor bize. Benim onlara yanıtım .. Hayvanlarımızı sevecek ,özel bakıma ihtiyacı olan yavrularımızla özel olarak ilgilenecek gönüllü insanlara ihtiyacımız var. Ziyaretimize gelirlerken mama, bisküvi, eski gazete, kullanmadıkları halıfleksler, eski kazakları getirsinler.
Evlat edindirme projesi nedir? Nasıl evlat ediniliyor?
Esas olan buradaki hayvanlara bir yuva bulmak, onları sahiplendirmek. Fakat pek çok kişi hayvanları çok sevdiğini, evinde hayvan besleyecek durumu olmadığını, ama bu sevgiyi yaşamak istediğini söylüyor. Evlat edindirme projesi bu durumdaki hayvanseverlere hizmet ediyor.
Bu Tınaz Titiz’in fikir babalığı yaptığı bir proje. Tınaz Titiz’in en büyük özelliği sürekli fikir üretmesi, beyin jimnastiği yapması. Bana ilk olarak evlat edindirme projesinden buranın açılış gününde bahsetti. Dünyanın hiçbir yerinde olmayan, ilk kez burada yapılmaya başlanan bir proje. Şimdi bizden örnek alan pek çok barınakta uygulanıyor.
Evlat edindiğimizde hayvan burada kalıyor. Bu durumda yeni gelenlere yer açılmıyor, ama şu açıdan faydası oluyor. Evlat edinilen köpek sayesinde arkadaşları kuru mama, antibiyotik gibi gelenlerden sebeplenebiliyor. İnsanlar evlat edinmek için geldiklerinde seçim yapabiliyorlarsa ki, bu çok zor oluyor genelde, çünkü hepsi birbirinden sevimli, birbirinden güzel. Seçim yaptı diyelim, o zaman, o seçtiği köpeğin aşı masraflarını, tıraş ihtiyacı olan bir köpekse tıraş masraflarını, rahatsızlanırsa tedavi masraflarını karşılıyor. Bunun dışında her ay 25 kiloluk mama bağışlıyor. O köpek sayesinde diğer arkadaşları da kuru mama yiyebiliyor. Evlat edinilen köpeği gezdirmelerine hemen izin vermiyoruz. Bir süre düzenli olarak gelip gidecekler, onları tanıyacağız, güveneceğiz. Ondan sonra köpeği çıkarıp dolaştırmalarına izin veriyoruz. Buraya geldi, “ben bunu evlat edindim, alıp götüreyim” diye bir şey yok. Şu an 30′a yakın evlat edinilmiş köpeğimiz var.
Sahiplendirme çalışmaları nasıl gidiyor?
Bu güne kadar 1000′ün üstünde köpek sahiplendirdik. Biz sahiplendirirken çocuk esirgeme kurumu gibi prosedürler uyguluyoruz.Web sitemizden formu dolduruyorlar köpeğimizin yaşayacağı mekanı bize tanitan video veya fotoğraflar gönderiyorlar inceliyoruz eger köpek vereceksek ziyaret saatleri içerisinde buyrun gelin ilgilenelim yardımcı olmaya çalışalım diyoruz. Sahiplendirdiğimiz köpeklerimiz içinde ten bakamıyoruz deyip geri getiren insan sayısı 20′yi geçmez. Çünkü, sahiplendirirken çok özen gösteriyoruz. Kimlik bilgilerini, adresini, telefonunu alıyoruz. Hakkında araştırma yapıyoruz. Evi kira mı, değil mi? Komşuları köpeği şikayet eder mi ?
İnterneti yoğun olarak kullanıyorsunuz web sayfanız var. İnternet sizin için ne derecede faydalı?
Daha çok insana ulaşabiliyoruz. Barınak internet olmasa sadece İstanbul’a ulaşabilecekti. Şimdi Hollanda, Amerika, Fransa, İtalya, Nijerya, Japonya, Çin’den mesajlar geliyor bana. Böylece dünyaya ulaşabiliyoruz.
Çocukları bilinçlendirmek için bir çalışmanız var mı?
Okullar surekli barınağımızı ziyarete geliyorlar. Bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmalarında bulunuyoruz. Çocuklar buraya elleri boş gelmiyorlar. Eski gazete, makarna, süt, kuru mama ile geliyorlar hayvanları seviyorlar, oyun oynuyorlar. Sonra o çocuklar hafta sonları aileleriyle geliyorlar bize.
Sizin köpeklerinizden de bahsedebilir misiniz?
Şu an evimde 4 köpeğim var. Birincisi Lolita adında kaniş. İkincisi bir yılbaşı günü bulduğumuz Minik. Minik’in kanser olduğu ortaya çıktı. Tedavisi süresince 3-4 ay evimde kaldı. Eve uyum sağladı. Kapının önüne bıraktığım zaman bıraktığım yerden kımıldamadı. Arabanın altından çıkmıyor. Gece 12′de beslemek için aşağıya iniyorum. Baktım bu iş böyle olmayacak ona bir yer buldum. Gün boyu telefon açıp Minik’i sordum. Bana hiç kımıldamadığını, hiçbir şey yiyip içmediğini söylediler. Eşimle birbirimizin yüzüne baktık, atladık arabaya Minik’i bıraktığımız yere gittik. Gece 11:30. Hayvan beni görünce sevinçten yerlere yattı. “Beni eve götür” diye deli oldu. Dayanamadık, aldık getirdik eve. Üçüncüsü sokağa terkedilmiş iki gözü kör Fıstık. Dördüncüsü burada doğan Pamuk. Onu 1-2 aylıkken aldık. Beslediğimiz köpeklerden birini sokakta boxer cinsi bir köpek parçalayınca kaybettiğimiz köpeğin sevgisini buna verelim dedik. Pamuk bu şekilde geldi. Bu 4 köpeğin dışında burada da 2000 köpeğim var.
Fatih Belediyesi Yedikule Sokak Hayvanlarını
Barındırma ve Rehabilitasyon Merkezi
Yedikule Sahil Yolu,
Surdibi Eski Havagazı Deposu
Tel-faks (212) 633 58 57
Yazan : Meral Olcay
http://www.fatihbelediyesiyedikulehayvanbarinagi.com
